اس ام اس های زیبا برای زیبا پسندان

درزندگی نه گل باش که اسیرخاک شوی

ونه باران باش که به خاک بیفتی

خاک باش که گل از تو بروید و باران به خاطر تو ببارد

در قفس تنهاییهام تنها یاد توست که مرا به اوج

همه ى دوست داشتنها به پرواز در مى آورد

دوست،واژه است ، واژه اى که از لب فرشته ها چکیده است

دوست،نامه است، نامه اى که از خدا رسیده است

نامه ى خدا همیشه خواندنى ست ،توى دفتر فرشته ها

واژه ى قشنگ دوست،همیشه ماندنى ست!

گر تو به من قرض دهی بوسه ای

بوسهء دیگر سر آن مینهم

لحظه دیگر به تو پس میدهم

در مشرق عشق دشت خورشيد تويي

در باغ نگاه ياس اميد تـويـي

در بين هزار پونه آنكس كه مرا

چون روح نسيم زود فهميد تويي

شچطور بگم که دلتنگ توام تویی که مونس شب های دل بی قراری ام بودی
چطور بگم که باغ دلم به غم نشسته واز دوری تو دلتنگ شده؟
چطور بگم که وجود تو... گرمای صدای دلنشین توبه من آشفته
زندگی می بخشه؟
چطور بگم که این دل بی طاقت بهانه تو را می گیرد؟
چطور بگم که دستانم گرمی دستانت را می خواهد؟
ای تنهاترین ستاره زندگی من
پشت پنجره دل تنگم به انتظار لحظه با تو بودن می مانم

زيباترين كلمه؟...... عشق                                      

زشت ترين كلمه؟....بي وفايي                                

پاك ترين كلمه؟.................اشك                             

بي همتاترين كلمه؟............تنهايي                          

بي معناترين كلمه؟.......جدايي

جذاب ترين كلمه؟....آشنايي زيباترين كلمه؟...... عشق                                      

زشت ترين كلمه؟....بي وفايي                                

پاك ترين كلمه؟.................اشك                             

بي همتاترين كلمه؟............تنهايي                          

بي معناترين كلمه؟.......جدايي

تا با آمدنت دل بی قرارم را آرام کنی مع سوزان توام اينگونه خامو شم نکن در کنارت نيستم اما فراموشهرگز تو را فراموش نخواهم کرد،

حتی اگر مرا از یاد ببری...

و هرگز از تو رنجور نخواهم شد،

چرا که دوستت دارم...

دیوانه وار عاشقت شدم،

چرا که مهربانی را در تو دیدم...

با چشمانت وجودم را دگرگون ساختی،

و اگر تو نبودی هرگز عاشق نمی شدم...

نه تو از عشق من دست می کشی،

و نه قلب من از عشقت روی گردان می شود...

به خدا سوگند، وجودِ تو در سرنوشتِ من نوشته شده است...

و اگر با مژگانت اشاره ای کنی،

فرسنگها را خواهم پیمود...

چرا که شبِ عشق بسیار طولانیست...

و قلبم در آرزویِ تو می سوزد...

آنگاه که از برابرِ دیدگانم دور شوی،

خورشیدِ وجودم پنهان می گردد...

ابرهای غم و اندوه مرا در برمی گیرد...

و به دنیای غریبی می برند...

همیشه در قلبم حضور داری...

عشقت زندگیم را گلباران کرده است...

تمامی این دنیا را،

با قلبی پر از رمز و راز در کنارت طی کرده ام...

م نکن

شبی پر کن از بوسه ها ساغرم...

به نرمی بیا همچو جان در برم...

تنم را بسوزان در آغوش خوش...

 که فردا نیابند خاکسترم...!

سیه چشمی به کار عشق استاد،

به من درس محبت یاد می داد...

مرا از یاد برد آخر ولی من٬

به جز او عالمی را بردم از یاد...

چو ماه از کام ظلمت ها دمیدی...

جهانی عشق در من آفریدی...

دریغا، با غروب نابهنگام...

مرا در دام ظلمت ها کشیدی...

مرا عمری به دنبالت کشاندی...

سرنجامم به خاکستر نشاندی...

ربودی دفتر دل را و افسوس...

 که سطری هم از این دفتر نخواندی...!!!

وقتی با تو آشنا شدم؛ درخت مهربانیت آنقدر بلند بود

که هرچه بالا رفتم آخرش را ندیدم.

معجون زیبایت آنقدر شیرین بود که هر چه نوشیدم نتوانستم

تمامش کنم.

و دریای عشقت آنقدر وسیع بود

که هرچه شنا کردم نتوانستم آخرش را ببینم

و سرانجام در آن غرق شدم....

بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست  

         آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

                  مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

                        در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست

                               آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد

                                    بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

                                           بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است

                                                مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

                                                      باز می پرسمت از مسئله دوری و عشق

                                                                وسکوت تو جواب همه مسئله هاست 

شبی تا صبح تنها گریه کردم

تمام سوز دل را گریه کردم
سوار موج دریا بودی ای ماه!

کنارت روی شنها گریه کردم

گل ما ,اعتقاد عشق این است

بهار تو بهار اخرین است
دلی که خالی از مهر تو باشد
حسابش با کرام الکاتبین است

ای کاش محبت اثری داشته باشد

معشوقه ز عاشق خبری داشته باشد
کو خنجر تیزی که شکافد جگرم را
از بحر رفیقی  که صفت داشته باشد